Prosto ze Sztokholmu, gdzie wlaśnie odbył sie 15 Eurropejski Kongres Sceptyków, pozdrowienia od Kendricka Frazier’a – wieloletniego redaktora naczelnego magazynu SKEPTICAL INQUIRER, dla polskich sceptyków i sympatyków Klubu Sceptyków Polskich.
Kliknij aby powiększyć
Dla zainteresowanych przebiegiem Europejskiego Kongresu Sceptyków w Sztokholmie – polecamy sprawozdanie opublikowane (j. angielski) na stronach http://skeptoid.com/blog/2013/08/23/european-skeptics-congress-day-1/
Tomasz Garstka, psycholog, członek KSP uczestniczył w programie TVN Style na temat hipnozy.
Skrót programu znajdziesz tutaj
Milion euro – to nagroda dla tej osoby, która udowodni, że ma umiejętności paranormalne. Nagrodę przyznaje Belgijsko-Flamandzkie Stowarzyszenie Sceptyków. Zgłoszenia przyjmowane są od 1 października.
By zdobyć Nagrodę Syzyfa – bo taka jest jej oficjalna nazwa – kandydat musi udowodnić, że ma umiejętności nadprzyrodzone – ale testy nie będą przeprowadzane na warunkach testowanej osoby. Będzie obowiązywał rygor naukowy – podkreśla przewodniczący stowarzyszenia, profesor Willem Betz z Wolnego Uniwersytetu Brukselskiego.
Do wzięcia jest milion Euro. W kraju, w którym wróżki i czarodzieje prowadzą swoje programy telewizyjne, co 3 kobieta regularnie korzysta z porad szklanej kuli, bioenergoterapeuci są uważani za lepszych uzdrowicieli niż lekarze, studnie na działkach planują różdżkarze, jasnowidzowie tropią przestępców lepiej niż detektyw, a wszystkie te “zawody” są uznane przez Ministerstwo Pracy – taka nagroda powinna zniknąć w ciągu kilku dni.
Jednak chętnych nie jest wielu.
Klub Sceptyków Polskich (we współpracy z James Randi Educational Foundation, JREF) pomoże w zdobyciu nagrody w wysokości $1 000 000 (milion dolarów amerykańskich) osobie, która w kontrolowanych warunkach udowodni posiadanie nadprzyrodzonych umiejętności, magicznych mocy, siły uzdrawiającej, telepatii, telekinezy i setek innych “cudownych” zdolności.
Dodatkowo – aby zachęcić polskich ochotników, magików, jasnowidzów, telepatów, radiestetów, bioenergoterapeutów i wszelkiej maści śmiałków – Klub Sceptyków Polskich pokryje w całości koszty podróży do USA osobie, która uzyska nagrodę!
Wystarczy tylko udowodnić zdolności, których posiadanie deklaruje spora grupa osób. Część z tych osób wykorzystuje je podobno na co dzień – na przykład w swojej działalności gospodarczej, edukacyjnej czy leczniczej. Zapraszamy – czeka na was milion dolarów!
Szanowni Państwo,
formułując swoją odpowiedź na Państwa stanowisko zbyt pochopnie przyznaliśmy Państwu rację w jednym z punktów. Anne Anastasi nie wycofała się ze swojego zdania sformułowanego w 1982 r., tak jak Państwo utrzymujecie, a co do czego zgodziliśmy się. W swojej najnowszej książce “Testy psychologiczne” napisanej wspólnie z Susaną Urbiną napisała dokładnie tak:
“Równie poważną kwestią jest brak obiektywności w ocenie i interpretacji. Nawet w tych przypadkach, w których opracowano obiektywny system oceny wyników, ostatnie etapy oceny i integracji danych surowych zależą na ogół od biegłości i doświadczenia klinicysty. Najbardziej niepokojące jest to, że interpretacja wyników jest często projekcją badającego, tak jak interpretacja bodźców – projekcją badanego. Innymi słowy, ostateczna interpretacja materiału projekcyjnego może więcej powiedzieć o orientacji teoretycznej, ulubionych hipotezach i osobistych idiosynkrazjach badającego niż o osobowości badanego. (Anastasi, Urbina, 1999, s. 551)
Nasze przeoczenie wzięło się stąd, że osobno opisany jest Rorschach, TAT i techniki rysunkowe a osobno ich krytyka. Prosimy o uwzględnienie tego suplementu, jak również o przekazanie go wszystkim zainteresowanym naszą dyskusją.
Pozdrawiamy,
mgr Andrzej Śliwerski
Zakład Psychopatologii i Psychologii Klinicznej
Instytut Psychologii Uniwersytet Łódzki
Dr Tomasz Witkowski
Klub Sceptyków Polskich, Wrocław
Zapraszamy do lektury tekstu, który ukazał się na stronach CSI (Committee for Skeptical Inquiry) poświęconemu działalności Klubu Sceptyków Polskich.
Jednocześnie informujemy z przyjemnością, że zaczynamy się liczyć na arenie międzynarodowej. Zapraszamy wszystkich na następną konferencję sceptyków do Berlina – już wiosną 2012.
| Temat profilowania kryminalnego stał się bardzo popularny w mediach w ciągu ostatniej dekady. Pojawienie się wielu filmów i seriali (np. Milczenie owiec czy Mentalista) rozpowszechniło wiele mitów dotyczących profilowania, które z różnych powodów podtrzymywane są przez osoby bezpośrednio zaangażowane w tę działalność. Na pierwszy rzut oka profilowanie wydaje się być sensowną techniką śledczą: specjalista tworzy psychologiczny profil zbrodniarza i dzięki temu sprawca zostaje szybko ujęty przez organy ścigania. Rzeczywistość jest jednak inna i po bliższym przyjrzeniu się fundamentom naukowym, na których opiera się profilowanie, nawet mało krytyczny odbiorca nabierze wątpliwości względem ich wartości. Tematem spotkania Klubu Sceptyków Polskich będzie zatem analiza naukowych podstaw profilowania nieznanych sprawców przestępstw. W czasie wystąpienia spróbujemy odpowiedzieć na pytania: Jak przebiega proces tworzenia profilu? Jakiej wiedzy wymaga stworzenie profilu? Na jakich podstawach naukowych opiera się profilowanie? Jak wygląda profilowanie nieznanych sprawców przestępstw w Polsce i na świecie?Z tymi pytaniami zmierzy się Kamila Grochowska, absolwentka psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego specjalizująca się w zagadnieniach dotyczących psychologii sądowej i śledczej. Swoją wiedzę na temat profilowania nieznanych sprawców przestępstw zdobywała u najlepszych specjalistów w Polsce i w Stanach Zjednoczonych.
Księgarnia-Kawiarnia FALANSTER, Wrocław, ul. Św. Antoniego 23, Wstęp wolny. Klub Sceptyków Polskich i Falanster zapraszają!
|
Autor: Aleksandra Krzyżaniak-Gumowska, 24 lipca, 2011
Produkt, nie lek.
Wprost, 30/2011 (1485)
Znany lubelski ortopeda od dziesięciu lat walczy z homeopatią. Ostatnio wypowiedział otwartą wojnę popularnemu preparatowi homeopatycznemu przeciwko grypie.
Profesor Andrzej Gregosiewicz słodzi kawę granulkami oscillococcinum. Od razu dwiema paczkami. – Producent na opakowaniu pisze, że preparat zawiera sacharozę i laktozę oraz wspomnienie po kaczce. Kawa nie jest nawet zbyt słodka – narzeka.
Zatonski, MD 